Beschrijving
Glazen Urn ‘Aarde’
De Glazen Urn genaamd Aarde
Er was eens een glazen urn, die met zorg en liefde was gemaakt, maar niet zomaar een urn. Deze urn had een bijzondere naam: Aarde. Het was geen gewone urn, want in de glanzende, doorzichtige schaal zat niet enkel stof of as, maar de essentie van alles wat leeft. De urn was gevuld met aarde die elke herinnering, elk gevoel en elke dromen van de mensen die haar bezochten, in zich opnam.
Op een dag kwam een jonge vrouw genaamd Sophie naar een kleine, verborgen tuinwinkel. Ze was op zoek naar iets dat haar kon helpen om de leegte die ze voelde te vullen. Sophie had net haar moeder verloren, en de pijn van het verlies was diep in haar hart geworteld. De winkel was oud en vol met bijzondere voorwerpen, maar één item trok haar aandacht: de glazen urn met de naam Aarde.
De urn stond daar, mooi en stil, met een warme gloed die het zonlicht weerspiegelde. Het leek wel alsof het de aarde zelf was die op haar wachtte. Sophie was nieuwsgierig en vroeg de winkelier naar het verhaal van de urn. De winkelier glimlachte zacht en zei:
“Deze urn bevat de essentie van de aarde. Niet de aarde die we elke dag zien, maar de aarde die in alles leeft. In het groen van de bomen, het geritsel van de bladeren, het ritme van de seizoenen. Wanneer iemand de urn aanraakt, wordt hun verdriet omarmd door de aarde, en vinden hun herinneringen een plek om te rusten, te groeien en te bloeien.”
Sophie voelde iets in haar hart bewegen. De urn had iets magisch, iets kalmerends. Ze besloot de urn mee naar huis te nemen en plaatste haar op de vensterbank, waar het zonlicht de glazen schaal verlichtte. Ze begon elke dag naar de urn te kijken en haar gedachten aan haar moeder in de aardebodem te laten zinken. Elke gedachte, elke herinnering die ze had, leek in de glazen urn te verdwijnen en terug te keren in de natuur.
Langzaamaan begon Sophie te voelen dat haar verdriet niet langer een zware last was. De urn met de naam Aarde had haar geholpen om te begrijpen dat alles wat in de aarde was, ooit weer zou bloeien. De herinneringen aan haar moeder zouden voortleven in de wind, de regen, de bloemen en de bomen.
De glazen urn was geen eindpunt, maar een brug naar de natuur, naar de cycli van het leven die zich eeuwig herhalen. Aarde had haar de rust gebracht die ze nodig had, en elke dag voelde ze zich meer verbonden met de wereld om haar heen. Sophie begreep nu dat, net zoals de aarde, ook zij de kracht had om te helen en opnieuw te bloeien, zelfs in tijden van verdriet.
En zo stond de glazen urn Aarde altijd in haar huis, niet alleen als een herinnering aan wat verloren was, maar als een symbool van de eeuwige verbinding tussen alle levens, in een wereld die altijd blijft groeien.
De glas collectie van as-gedenkornamenten is gemaakt van kristalglas en biedt een verscheidenheid aan sierlijke en liefelijke
as-gedenkornamenten die in verschillende kleuren zijn. Elk as-ornament is met de hand vervaardigd. Daardoor is elk ornamentuniek.
Hoogte ca 37 cm
Breedte 30 cm (bovendeel)
Diepte voet 20 cm
Asdeel is ( 260 gram as)
